Nawet jeśli zarzuty wobec nich są poważne, twierdzą, że zostali fałszywie pomówieni, że komuś zależy na ich szkalowaniu, że to nie jest tak, jak się powszechnie uważa. Występujący w telewizji i w radiu przeważnie zapewniają, że robią, co w ich mocy, by wszystko było jak najlepiej, a to, że rzeczywistość nie potwierdza ich słów, jest winą obiektywnych trudności lub przeciwników politycznych, poprzednich ekip lub niechętnych mediów.

Biało-czarne widzenie rzeczywistości nie jest, niestety, domeną ludzi kierujących partiami, koncernami czy radami nadzorczymi. Niełatwo spotkać człowieka, który potrafi z prostotą przyznać się do błędów, wziąć odpowiedzialność za konsekwencje swoich czynów, nie uciekać przed skutkami własnych wyborów. Równie rzadko trafia się osoba, która zechce dostrzec sukcesy ludzi, z którymi nie sympatyzuje, i ucieszyć się nimi. Można powiedzieć...