KAJETAN PROCHYRA: Spotykamy się na festiwalu tradycji i awangardy muzycznej. Czy można wskazać jeszcze coś takiego jak tradycja, rozumiana jako ciągłość, czy też pozostał nam supermarket kultur, z którego każdy może wybrać to, czego potrzebuje?

DAVID LANG: Choć w pewnym sensie jestem dość zwyczajnym muzycznym kujonem – zacząłem naukę gry mając dziewięć lat, teraz jestem doktorem i wykładam na uniwersytecie – i muzyczne wykształcenie jest dla mnie ważne, smuci mnie, gdy muzykę klasyczną zamyka się w małym, ciasnym pudełeczku. Byłoby wspaniale, gdybyśmy mogli wreszcie przyznać, że nie ma różnic między ludźmi, którzy zajmują się tradycją klasycznej muzyki Zachodu i głęboką tradycją muzyki zachodniej Afryki, albo muzyką Europy Wschodniej, folkiem, jazzem czy popem… Wszyscy robimy to samo: używamy dźwięków, by się porozumieć. I choć różnią się...