Tyle ich, że już się gubimy, a bezustannie każą nam się nimi zajmować. Spodziewać się albo wróżyć, bać się albo przynajmniej niepokoić. Są samonapędzającym się mechanizmem medialnym, ale za cel mają sterowanie naszym zachowaniem - teraz i na przyszłość, zwłaszcza w nadchodzących prędzej czy później godzinach decyzji zbiorowych: głosowań. A tak naprawdę - ile znaczą i o czym rzeczywiście świadczą? Za rzadko pada to pytanie.

Wiele wysokich not otrzymywanych przez powtarzające się w opinii publicznej postaci polityków było w tym roku owocem szczególnego układu wydarzeń. Myślę oczywiście o telewizyjnych transmisjach “na żywo" ze wszystkich kolejno posiedzeń komisji śledczej. Mając dane medialne po temu - wyrazistość wizualną, dobre operowanie językiem, dokładną świadomość środków wywoływania zaciekawienia czy sympatii odbiorcy - w tak wspaniałych warunkach buduje...