I zachęca adresatów: „Tak i wy uważajcie siebie za umarłych dla grzechu, żyjących zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie”. Ale czym żyjący w Chrystusie ma się charakteryzować?

Ze wspomnianego listu wynika, że same żarliwe deklaracje ani skrupulatne przestrzeganie Prawa, przykazań oraz innych religijnych nakazów i zakazów nie przybliżają człowieka do Boga. Wręcz przeciwnie: mogą między człowiekiem i Bogiem budować coraz wyższy mur. A kiedy Bóg stara się usunąć przeszkody, człowiek odbiera te działania jako wymierzone w jego starania o szczęście. Zaczynamy więc bronić się przed Bogiem, udowadniając Mu, najczęściej nie wprost, bo po co się Bogu narażać, że proponowany nam sposób życia jest nierealistyczny, wymagający dostosowania do współczesnych warunków, zwłaszcza politycznych, społecznych, kulturowych itd. Poza tym, znów w głębi duszy, uważamy, że przecież Bogu powinna wystarczyć...