Na jednym z plakatów do „Wieloryba” twarz Brendana Frasera, czyli aktora grającego tytułową rolę, zatraciła kontury i rozlewa się na cały kadr. Inny poster przedstawia złotą rybkę uwięzioną w zbyt ciasnym naczyniu. Który z tych obrazów mówi nam o filmie całą prawdę? Bo z pewnością patronuje mu litera „e”, ta od emocji. Ile w nich empatii, ile zaś eksploatacji – tu widownia i krytyka są skrajnie podzielone, co bywa częste w przypadku filmów Darrena Aronofsky’ego, genialnego specjalisty od manipulacji i nadmiaru. Ale też od wyciągania ze swoich aktorów maksimum możliwości.

Zamknięty w czterech ścianach monstrualnie otyły mężczyzna zajmuje tu nie tylko prawie całą przestrzeń, lecz i sto procent czasu ekranowego. Adaptując sztukę Samuela D. Huntera, wiedział Aronofsky, jak ją „ufilmowić”. Cielesność bohatera, rozumiana jako uwięzienie we własnym ciele, poprzez zbliżenia kamery...