Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Lista sukcesów sportowych szesnastoletniej Zosi jest długa. Dziewczynka pływa, jeździ na nartach, uprawia lekkoatletykę, biega. Z zawodów przywozi złote i srebrne medale.
Zosia, jak każde dziecko z niepełnosprawnością, ćwiczyła z rehabilitantami. Rodzice zauważyli, że dziewczynka to lubi. Szybko nauczyła się pływać. Woda dobrze oddziaływała na samopoczucie Zosi i jej postawę, ale dawała coś jeszcze. – Zosia lubi czuć ducha rywalizacji, bardziej się stara podczas treningów, kiedy wie, że nie trenuje tylko dla siebie, ale przygotowuje się do udziału w zawodach – mówi jej matka. Zaczęła na własną rękę szukać córce trenerów i opłacać zajęcia. Zosia startowała w olimpiadach specjalnych. W 2017 r. mama pojechała z nią na mistrzostwa innej organizacji do Porto. – Jakbym nagle znalazła się w innym świecie. Zobaczyłam świetnie wysportowanych zawodników z zespołem Downa, przekonałam się, jak wielka dyscyplina panuje podczas zawodów. To nie były zawody „specjalne”, ale sport „wyczynowy” – wspomina
W 2018 r. Paulina Dzięcioł (z wykształcenia prawniczka) założyła Fundację Sportu Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie (SONI). Zaczęła starać się o pozyskanie środków na udział dzieci z zespołem Downa w wyczynowych zawodach. Niestety, Ministerstwo Sportu nie przyszło jej z pomocą. – Okazało się, że ministerstwo nie sfinansuje uczestnictwa w zawodach organizowanych przez światową organizację SU-DS (Sports Union for athletes with Down Syndrome), zajmującą się sportem wyczynowym osób z zespołem Downa.
Z prywatnej kieszeni
W tym roku 24 polskich zawodników zakwalifikowało się do startu w Światowych Igrzyskach Osób z zespołem Downa (organizowanych właśnie przez SU-DS), które odbędą się wiosną w Turcji. Młodzi sportowcy wezmą udział w rywalizacji, ale tylko dzięki wsparciu prywatnych darczyńców, sponsorów i fundacji.
Czym różnią się zawody wyczynowe od olimpiad specjalnych? Rodzice dzieci z zespołem Downa odpowiadają w sposób wyważony. Podkreślają, że każdy rodzaj aktywności fizycznej i każde wsparcie dla ich dzieci jest ważne, ale zawody wyczynowe są najlepszą formą rehabilitacji. Żeby przygotować się do startu w tej rywalizacji, trzeba ciężko ćwiczyć. Dziecko uczy się dyscypliny, ten typ rywalizacji dobrze wpływa na jego samopoczucie psychiczne i rozwój intelektualny. – Podczas tych zawodów nikt na nic nie przymyka oka. Przestrzega się reguł, m.in by zakwalifikować się do startu. Jeśli złamie się regulamin – dyskwalifikacja. Podczas zawodów olimpiad specjalnych liczy się sam fakt startu i udziału w rywalizacji, mniej wynik sportowy – mówi Paulina Dzięcioł.
Czytaj dalej: Monika Ochędowska: Wojownik
Jakub Muszyński jest pływakiem. Szesnastoletni chłopiec musi codziennie trenować, by przygotować się do udziału w Igrzyskach Światowych SU-DS. – Dziecko z zespołem Downa rodzi się z wiotkością mięśni, Kuba musiał sam wypracować sobie sprawność. Cztery razy w tygodniu ma trening pływacki, korzysta m.in. z olimpijskiego basenu o długości 50 metrów. W domu także ćwiczy, m.in. na bieżni – mówi Magdalena Muszyńska. Kuba podczas treningu pokonuje dystans 1,9 kilometra. To ogromny wysiłek.
PAULINA DZIĘCIOŁ próbowała zainteresować ministerstwo wyczynowymi zawodami dla dzieci z zespołem Downa.
– Zorganizowałam przyjazd prezesa organizacji SU-DS do Warszawy. W ministerstwie nawet odbyło się spotkanie, prezentowaliśmy filmy z mistrzostw, wyniki sportowe. W tym roku środków na przygotowanie naszych zawodników i ich start nie otrzymaliśmy.
Pytam ją, czy za rok będzie inaczej. – Nie wiem – odpowiada.
Z tym pytaniem zwróciłam się do Ministerstwa Sportu. Temat osób niepełnosprawnych intelektualnie będzie w najbliższym czasie przedmiotem rozmów Społecznej Rady Sportu, powołanej przez Panią Minister” – dowiedziałam się w odpowiedzi. ©
