Chrześcijaństwo nie jest bezmyślne

25 marca Jan Paweł II przyjął rezygnację ks. bpa Bronisława Dembowskiego z funkcji biskupa włocławskiego, złożoną w związku z ukończeniem 75. roku życia. Biskupem-nominatem został ks. Wiesław Mering, ostatnio rektor seminarium w Pelplinie.

06.04.2003

Czyta się kilka minut

Ks. Mering urodził się 10 grudnia 1945 r. w Żukowie koło Gdańska. W wieku 17 lat wstąpił do seminarium w Pelplinie, ale po dwóch latach zrezygnował i przeniósł się na Katolicki Uniwersytet Lubelski, gdzie pod kierunkiem prof. Stefana Swieżawskiego ukończył filozofię. Odszedł z seminarium, bo nie był pewien, czy był to wystarczająco dojrzały wybór („Dziś zrobiłbym dokładnie tak samo” - napisał w ankiecie do książki „Kto jest kim w Kościele”). Po studiach wrócił jednak do pelplińskiego seminarium. Święcenia kapłańskie przyjął w 1972 r. w Gdyni. Po dwóch latach pracy duszpasterskiej, rozpoczął studia doktoranckie na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, które ukończył w 1976 r. Następnie przez rok studiował teologię na Uniwersytecie Nauk Humanistycznych w Strasburgu, jako stypendysta rządu francuskiego. Po powrocie do Polski był wikarym i proboszczem, a od 1992 r. pełnił funkcję rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie. Dawni wychowankowie ks. Meringa przyznają, że jako katecheta „nie unikał kłopotliwych pytań, a przy tym nigdy nie dawał się zapędzić w kozi róg”.

ARTUR SPORNIAK: Zadaniem biskupa jest głoszenie Ewangelii, sprawowanie sakramentów i kierowanie lokalną wspólnotą. Do tego potrzebna jest jeszcze wizja Kościoła. Jaką wizję chce Ksiądz Biskup realizować?
KS. WIESŁAW MERING: Rzeczywiście, bycie biskupem nie ogranicza się do administracji i szafowania sakramentów. Najważniejsze jest właściwe rozumienie Kościoła. Dla mnie wiąże się ono z tymi ideałami, które nam - wówczas studentom - wpajał prof. Stefan Swieżawski. Kościół musi być wspólnotowy i otwarty, a przede wszystkim nakierowany na ubogich. Nie chcę powiedzieć, że ludzie zamożni nie mają swojego miejsca w Kościele, ale szczególne prawo do czułości Kościoła ma człowiek jakoś dotknięty, cierpiący, biedny. W moim herbie biskupim umieściłem wizerunek Matki Boskiej z Gwadelupy, która objawiła się człowiekowi zupełnie nieznaczącemu w tamtej kulturze. Moglibyśmy powiedzieć, że Juan Diego, jako Indianin, był dla świata takim „wielkim nikim”. Dziś jest w Kościele wyniesiony na ołtarze.

Druga ważna sprawa: Kościół jest wspólnotą świeckich i duchownych - nie można jednych dowartościowywać kosztem drugich. Oba płuca są potrzebne, by organizm funkcjonował prawidłowo. Kościół ograniczający rolę świeckich staje się kaleki.

Zdarzają się jednak sytuacje trudne, kiedy biskup jest niejako przymuszony wybierać między dobrem instytucji a dobrem konkretnego człowieka. Czy dobro tego ostatniego wolno wówczas poświęcić?
Nie. Najwyższą wartość posiada osoba ludzka. Nie chodzi jednak o pobłażanie dla grzechu. Każdy ma swoje miejsce w Kościele. Zająć to miejsce można jedynie poprzez integralne przyjęcie nauki Kościoła.Biskup ma obowiązek wzywać do ciągłego nawracania. Kiedy widzi w człowieku właśnie człowieka, ma szansę dotarcia do jego serca. W zupełnie skrajnych przypadkach pewno nie ma innego wyjścia niż sięgnięcie po sankcje i kary, ale takie sytuacje zdarzają się niesłychanie rzadko.

Ksiądz Biskup wybrał za swoje motto słowa św. Pawła ..lustitia.pax, gaudium” (sprawiedliwość, pokój, radość). Czy te wartości da się pogodzić?
Na pewno nie jest to łatwe. Sprawiedliwość nakazuje obiektywnie rozeznać sytuację i dać każdemu tyle, ile mu się należy. Nie da się zbudować życia społecznego bez sprawiedliwości. W Kościele sprawiedliwość ma jeszcze głębsze znaczenie. „Vir iustus” (mąż sprawiedliwy) to określenie świętego - tak mówiono np. o św. Józefie. To dzięki świętości w świecie jest mniej ciemności, kłamstwa, przekupstwa, oszustwa. Owocem sprawiedliwości powinien być pokój. „Pokój Pański niech będzie z wami” - to pierwsze słowa zmartwychwstałego Chrystusa. Ten, który zwyciężył grzech, śmierć, zło, przynosi człowiekowi wierzącemu prawdziwy pokój. A radość? Chrześcijaństwo, które kojarzyłoby się z ponuractwem, zawziętością, niechęcią, jest zaprzeczeniem siebie. Dla mnie jest ono optymizmem, nadzieją i radością.

To kojarzy się z Nietzschem, który zarzucał chrześcijanom, że profanują swoją religię, ukazując ją jako ponurą.
To prawda. Antychrześcijańska zawziętość Nietzschego kierowała się - moim zdaniem - nie przeciw samemu chrześcijaństwu, ale właśnie przeciw jego wypaczeniom.

Diecezja, którą Ksiądz Biskup obejmuje, ma opinię jednej z najbardziej „ lewicowych”. Podczas kilku ostatnich wyborów zdecydowanie zwyciężał tu SLD...
Nie obawiam się tego. Kościół powinien być ponad podziałami politycznymi. Jako biskup nie mogę się opowiedzieć się po niczyjej stronie, bo natychmiast ci, którzy mają inną orientacją polityczną, będą poza moją duszpasterską opieką. Wydaje mi się, że Kościół powinien być miejscem ścierania się najrozmaitszych opinii. Więcej - powinien być pomostem łączącym ludzi o różnych orientacjach politycznych. Co to za sztuka współpracować tylko z tymi, którzy myślą tak samo jak ja? To jest ideologizacja chrześcijaństwa. Nie wolno myśleć w kategoriach „swój” - „wróg”.

Czy wobec tego do hasła biskupiego nie powinien Ksiądz Biskup dopisać jeszcze „odwagi”?
Otuchy dodaje mi fakt, że nawet Apostołowie przeżywali trudności. Bali się, chociaż byli obok Chrystusa. Widzieli Jego cuda, doświadczali Jego niezwykłej mocy, a mimo to wątpili, w chwilach próby wypierali się Go. Chrystus, jakby ponad tym, mówi: „Nie lękajcie się!”.

Za dewizę życiową Ksiądz Biskup przyjął zdanie Pico della Mirandoli: „Nie jest człowiekiem, kto nie zna filozofii”. Jak to rozumieć?
Chrześcijaństwo nie może być bezmyślne. I z tym się utożsamiam. 

Dziękujemy, że nas czytasz!

Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →

Dostęp 10/10

  • 10 dni dostępu - poznaj nas
  • Natychmiastowy dostęp
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
10,00 zł

Dostęp kwartalny

Kwartalny dostęp do TygodnikPowszechny.pl
  • Natychmiastowy dostęp
  • 92 dni dostępu = aż 13 numerów Tygodnika
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
89,90 zł
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]
Kierownik działu Wiara w „Tygodniku Powszechnym”. Ur. 1966 r., absolwent Wydziału Mechanicznego AGH, studiował filozofię na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie i teologię w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym Dominikanów. Opracowanymi razem z… więcej

Artykuł pochodzi z numeru TP 14/2003