Ludzie w kasie nie proszą o bilety na "Mrocznego rycerza", ale na "Batmana"; niektórzy prowadzą za ręce malców, jakimi sami byli w roku 1989, kiedy to wyświetlano w Polsce pierwszą część sagi. Oba zjawiska świadczą o grubym nieporozumieniu. Film Christophera Nolana nie ma nic wspólnego z gotycką, pełną humoru fantasmagorią Tima Burtona. Jest brutalnym filmem akcji - pełnym przemocy psychicznej i fizycznej - od którego dzieci należy trzymać z daleka.

Czy samemu należy się wybrać, to kwestia osobna. Film został entuzjastycznie przyjęty na Zachodzie, gdzie chwali się jego "powagę" i "głębię". Od kiedy jednak powaga i głębia są rzeczami pożądanymi w ekranizacji komiksu? Nolan, specjalista od filmów o wydrążonych ludziach bez tożsamości ("Memento", "Prestiż"), idzie w "Mrocznym rycerzu" jeszcze dalej niż w swym "Batmanie - początku" sprzed trzech lat. Najnowszy...