Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Trzymał je w szufladzie biurka – powiedział włoskiemu dziennikowi „La Stampa” kard. Giovanni Battista Re, emerytowany prefekt Kongregacji Biskupów.
Według kardynała pisma zostały przygotowane pod koniec lat 60., gdy papież cieszył się jeszcze dobrym zdrowiem (zmarł w 1978 r.). Został wówczas poddany drobnemu zabiegowi chirurgicznemu pod narkozą i być może to skłoniło go do pomysłu zabezpieczenia Kościoła przed potencjalnie długotrwałym bezrządem.
Papieże w historii abdykowali niejednokrotnie, najczęściej pod groźbą siły. Tylko trzech zrezygnowało dobrowolnie. W 1294 r. Celestyn V chciał na pewien czas zawiesić sprawowanie urzędu, aby oddać się kontemplacji. Kardynałowie nie zgodzili się jednak na urlop, więc zrezygnował całkowicie, a jego następca zapewnił mu odosobnienie aż do końca życia.
W 1415 r. abdykował Grzegorz XII, czym przyczynił się do zakończenia wielkiej schizmy. Był papieżem prawomocnym, choć nie przez wszystkich uznawanym. Oprócz niego na scenie występowało dwóch antypapieży (w Awinionie i Pizie). Sobór w Konstancji zaapelował do wszystkich o dymisję. Jeden uzurpator został do tego zmuszony, drugi zmarł jako schizmatyk. W 2013 r. abdykacją zaskoczył świat Benedykt XVI, tłumacząc ją swoim wiekiem i pogarszającym się stanem zdrowia.
Rezygnację z powodu choroby rozważał też Pius XI, a Pius XII przygotowywał dymisję na wypadek aresztowania przez wojska hitlerowskie.
Dokumenty Pawła VI znali jego następcy: Jan Paweł II pokazywał je swym najbliższym współpracownikom, a kard. Joseph Ratzinger w 2003 r. uznał, że była to „bardzo mądra decyzja i każdy papież właśnie tak powinien postąpić”. ©℗
