A mój syn z powodu brzydkiej pogody grał niedawno w przedpokoju w dawidówkę z Kubą. Syna Zelmerów już znacie, ale nie wiecie, co to dawidówka. Jest to gra sportowo-zręcznościowo-losowa o niewyklarowanych jeszcze do końca regułach, a zarazem główny rekwizyt tej gry, mała piłka z gumowymi niby-kolcami. Ponieważ przedpokój leży na skrzyżowaniu najważniejszych arterii komunikacyjnych, tj. tras kuchnia-telewizornia i bawialnia-łazienka, ciągle przerywałem im grę przechodząc przez boisko. W końcu syn zwrócił mi uwagę:

- Tato! Ty nam coś często przeszkadzasz.

- Tak?

- Tak! A jak na takiego dobrego ojczura, to nawet bardzo często!

Tu chłopaki powrócili do przerwanej gry, a ja, uwięziwszy się w łazience, żeby byćjeszcze lepszym ojczurem, zacząłem oczywiście przemyśliwać nad tym, co usłyszałem. Nad tym, jak łatwo jest być dobrym ojcem. Syn jest ze mnie zadowolony....