W teatrze zdarza się, że dyrektor wstrzymuje skończoną już premierę, jeśli uzna, że przyniosłaby większe straty niż korzyści. Tak powinien był postąpić dyrektor Muzeum Pałacu w Wilanowie z wystawą “Dziecko w malarstwie od XVI do końca XIX wieku ze zbiorów muzeów polskich". Z najlepszą nawet wolą trudno znaleźć argumenty na jej obronę.

Już sam pomysł, by oprzeć się na obrazach z polskich zbiorów, jest błędem, bo nasze zbiory są tak przypadkowe, że nie stanowią żadnej spójnej historycznej czy artystycznej całości. Można było pokazać nieco obcych obrazów - kilka z nich to dzieła naprawdę wybitne - ale powinno to być raczej zestawienie przeciwieństw. Nie ma sensu konstruowanie artystycznej Unii Europejskiej wstecz - a tak to w Wilanowie wygląda. Sporo tu obrazów niemieckich, trochę niderlandzkich, kilka francuskich, dwa czy trzy włoskie, dwa duńskie, ale nic...