CZWARTEK

Pierwsze słowa Franciszka skierowane do młodzieży – w środę z papieskiego okna – w uszach wielu zabrzmiały zapewne jak nieprzyjemny zgrzyt. Młodych, od kilku dni rozśpiewanych i tańczących na ulicach Krakowa, wiwatujących, że wreszcie się go doczekali, poprosił o ciszę. I w tej ciszy powiedział o śmierci – absurdalnej przegranej młodego człowieka z chorobą nowotworową – która przerwała rozwijające się życie, i to tuż przed Światowymi Dniami Młodzieży, które przygotowywał i na które bardzo czekał.

Słowo do młodych na pierwszym spotkaniu na Błoniach, w czwartek, też zawierało w sobie napięcie. Z jednej strony Franciszek wyrażał podziw dla „pragnień, zaangażowania, pasji i energii, z jaką wielu młodych ludzi przeżywa swoje życie”. Z drugiej – dzielił się bólem z powodu wielu „ludzi młodych, którzy zdają się być przedwczesnymi »emerytami«”, którzy...