"Doskonałość" organizacji nie służy Kościołowi, choć zapewne dobrze czyni każdej korporacji. Ale Kościół ma, jak sądzę, być wszystkim prócz korporacji. Niestety, czasami (jak np. w sprawie abpa Paetza) nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że w Kościele triumfuje duch korporacyjny, broniący za wszelką cenę stanu posiadania i “doskonałości" organizacji. Wierzę, że doskonałości Kościoła nie mierzy jego nieomylność i nieskazitelność (jest stworzony przez ludzi), lecz mądre reagowanie na własne niedoskonałości.

Dla wierzącego Kościół to coś więcej niż organizacja i doktryna powierzona jej pieczy. Oby rządzący Kościołem dostrzegali pilniej owo “coś więcej", coś, co wychodzi poza ramy nakazów i przepisów. Organizacja “doskonała" wykazuje bowiem tendencję do skupiania uwagi na samej sobie; uwaga Kościoła powinna spoczywać poza nim samym, obejmując troskliwie tych, którzy...