24 stycznia 1517 roku Marcin Luter powiedział w kazaniu: "Człowiek ukrywa swoje sprawy po to, by spowić je w mroku; Bóg ukrywa swoje sprawy po to, by je objawić". Dla Reformatora nie ulegało najmniejszej wątpliwości, że zwykły ludzki rozum zobaczy w ukrzyżowaniu Chrystusa jedynie słabość, szaleństwo i gniew Boga. Jeśli Bóg objawia się w krzyżu, rozum nie rozpoznaje Go jako Boga. Dla rozumu i dla empirycznej obserwacji krzyż pozostanie zawsze ciemnością.

Jego prawdziwy sens pojmie jedynie wiara. Wiara ujrzy ukryte w nim światło i dotrze do tajemnicy, w klęsce ukrzyżowania Jezusa dostrzeże środek zbawienia świata. Dostrzeże, kiedy złączy wierzącego człowieka z Chrystusem i kiedy klęskę i tragedię będzie w stanie przyjąć. Protestancka teologia krzyża - o niej to bowiem mowa - jest nade wszystko teologią wiary.

Obrócony wniwecz
...