Musiało upłynąć dobre 20 lat od symbolicznego "końca historii", by polskie kino historyczne zaczęło powoli wstawać z kolan, porzuciło uprawianie doraźnej polityki historycznej i pomyślało na serio o współczesnym widzu.

Łatwo tu podważyć optymizm, mając w pamięci choćby niedawną "Bitwę warszawską 3D" Jerzego Hoffmana, niemniej rok 2011 uznać można za przełomowy. Powstała "Róża" Wojciecha Smarzowskiego (premiera w lutym przyszłego roku), radykalnie burząca mit Ziem Odzyskanych i potoczne kategorie bohaterstwa. Powstał scenariusz o Lechu Wałęsie, który - jeśli wierzyć zapewnieniom twórców - nie będzie ani bałwochwalczą laurką, ani usilnym odbrązowianiem. W kinach zaś pojawił się film "80 milionów" Waldemara Krzystka, który o wydarzeniach z 1981 r. opowiada w konwencji ani martyrologicznej, ani rewizjonistycznej, lecz przewrotnie awanturniczej. I w dodatku z ...