Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Największe oburzenie Ankary wywołał austriacki kanclerz Christian Kern, który opowiedział się za całkowitym zerwaniem negocjacji akcesyjnych z Turcją; w odpowiedzi usłyszał także inwektywy. Irytacje wywołało też ujawnienie (podobno przypadkowo) tajnej analizy niemieckiego MSW, z której wynika, że pod rządami Erdoğana Turcja od lat wspiera organizacje islamistyczne i terrorystyczne.
Mimo to „turecki rząd chciałby, aby nasz kraj przystąpił do Unii przed rokiem 2023” – oświadczył niespodziewanie w minionym tygodniu ambasador Turcji przy UE Selim Yenel, podkreślając, że w 2023 r. republika turecka będzie obchodzić stulecie istnienia i wejście do Unii byłoby tego „ukoronowaniem”. Ambasador podkreślił, że Turcja liczy też na zniesienie wiz w tym roku. Wcześniej prezydent Erdoğan ostrzegał, że jeśli do października Unia nie zniesie wiz, wycofa się on z umowy migracyjnej. Obowiązujące od marca porozumienie między Ankarą i Unią zakłada, że Turcja powstrzymuje migrację z Bliskiego Wschodu, a w zamian może liczyć na wsparcie finansowe i zniesienie wiz. Tymczasem politycy europejscy sceptycznie wypowiadają się dziś o takiej możliwości.
Sytuację stara się łagodzić Angela Merkel, współautorka umowy migracyjnej. W minionym tygodniu podkreślała „szczególne związki” łączące Niemcy i Turcję, jej znaczenie jako członka NATO i fakt, że przyjęła 3 mln uchodźców z Syrii. Niemcy są głównym beneficjentem umowy migracyjnej, a Merkel najwyraźniej nie ma „planu B” na wypadek, gdyby jesienią znów ruszyła fala migracyjna. ©℗
Na podst. FAZ, NZZ, Profil
