Przed słowackimi wyborami parlamentarnymi we wrześniu 1998 r. Bratysława była sparaliżowana strachem. Na tyle, że mój mąż, także dziennikarz, natrętnie usiłował mnie zniechęcić do przyjazdu. Dopiero po kilku latach przyznał się, że był wtedy śledzony przez kilku smutnych panów i nie chciał mnie narażać.

Takie doświadczenie było wtedy na Słowacji chlebem powszednim większości dziennikarzy, także zagranicznych. A kiedy okazało się, że mecziarowska partia HZDS wybory co prawda wygrała, ale nie stworzy rządu, pojawiła się nowa obawa: czy Mecziar odda pokojowo władzę pro-zachodniej koalicji. Napięcie rosło. On sam zniknął na długie godziny. A potem pojawił się w telewizji i łamiącym się głosem zaśpiewał ludową piosenkę: “Z Panem Bogiem, ja odchodzę...". Spora część Słowacji odetchnęła z ulgą, a gdy się okazało, że Mecziar naprawdę odszedł, rozradowana młodzież...