Do spektaklu „Paradiso” reżyser, Michał Borczuch, zaprosił dorosłe osoby autystyczne z podkrakowskiego ośrodka Farma Życia. Obok nich na scenie występują profesjonalni aktorzy. Efekt spotkania dwóch światów w ramach „Paradiso” okazał się intrygujący: powstał niezwykły spektakl, w którym granice pomiędzy amatorstwem a profesjonalizmem, autyzmem a artyzmem zacierają się, tworząc całość, która nie ma nic wspólnego z pochylaniem się nad Innym, ma za to wiele wspólnego z estetyką współczesnego, nowoczesnego teatru.
Ramą spektaklu jest ostatnia część „Boskiej komedii” Dantego. Punktem wyjścia były improwizacje bazujące na wrażliwości i sposobie postrzegania świata przez osoby z autyzmem. „Niektóre osoby z autyzmem nie dysponują wyobraźnią abstrakcyjną, w umysłach innych tworzą się kolaże – zbiory informacji wyodrębniane z powodu tematu, fonetyki bądź wizualnych skojarzeń....