Ładowanie...
Tak i nie
Tak i nie
Spodziewamy się, że poeta wyposaży nas w odpowiednie formuły, polemiczne pojęcia, krytyczne kategorie służące do strofowania (wszak chodzi o besztanie). Po lekturze wierszy będziemy mogli przeprowadzić jakąś zmasowaną krytykę. Czego? Np. porządku społecznego lub ustroju politycznego. Będziemy mogli wytknąć sobie i innym deficyt wyobraźni, błędy komunikacyjne, niewłaściwą postawę wobec świata. Poezja udowodni swą przydatność dla wspólnoty.
I niby wszystko to w książce Pluszki jest – tematy społeczne, ekokrytyczne, polityczne, egzystencjalne, emocjonalne, ekonomiczne – ale podane w zaskakujący sposób. Poeta jest jednocześnie krytyczny i ironiczny, prześmiewczy i czuły, zaangażowany i wycofany, wylewny i powściągliwy, uważny i rozkojarzony. Zwraca uwagę na konkretny problem, ale nie przyjmuje bezkrytycznie jego rozwiązań sugerowanych przez tzw. siły społeczne. Beszta nas za emocjonalną ślepotę, ale nie pozwala ideologicznym formułom zająć miejsca poezji.
I to największa siła tej książki. Pluszka przyzwyczaił nas do dystansu, ironii i gier z konwencją. Tym razem zwrócił uwagę na sprawy, które ktoś inny – mniej uważny, mniej literacko świadomy – ująłby na sposób publicystyczny. Poezja nie musi być nachalnie zaangażowana, by mieć wpływ na wyobraźnię społeczeństwa. Może być prosta, a zarazem nigdy nie osunąć się w naiwność. Tak i nie dla świata. Wielkie tak dla wiersza. ©
Adam Pluszka, ZESTAW DO BESZTAŃ, WBPiCAK, Poznań 2014
Napisz do nas
Chcesz podzielić się przemyśleniami, do których zainspirował Cię artykuł, zainteresować nas ważną sprawą lub opowiedzieć swoją historię? Napisz do redakcji na adres redakcja@tygodnikpowszechny.pl . Wiele listów publikujemy na łamach papierowego wydania oraz w serwisie internetowym, a dzięki niejednemu sygnałowi od Czytelników powstały ważne tematy dziennikarskie.
Obserwuj nasze profile społecznościowe i angażuj się w dyskusje: na Facebooku, Twitterze, Instagramie, YouTube. Zapraszamy!
Newsletter
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]