Nie zastępujmy słowa Bożego przez spektakularny show, bo styl ten obcy jest Jezusowi. Zarówno konanie Golgoty, jak i bieganina wielkanocnego poranka, były odległe od widowiskowych spektakli. Dominowały w nich niepokój, zaskoczenie i niepewność. Dzieło odkupienia dokonało się bez romantycznej, nastrojowej oprawy. Tajemnica Kościoła także dziś przejawia się w tym, iż nie stosuje się on do naszych wzdychań za idealnym Kościołem, wolnym od ran, które bolą. Na przekór romantycznym oczekiwaniom, w realnym Kościele Chrystus dokonuje dzieł zbawczych w pejzażu między tragicznym Judaszem a drzemiącymi Apostołami z Ogrójca. Uwzględnienie złożoności tego obrazu uczy realizmu chrześcijańskiego i chroni przed stylem pięknoduchów, którzy w ramach prywatnej estetyki chcieliby zamienić wszystkie kamienie w chleb.