Conrad wyruszył do Afryki w maju 1890 r. Wcześniej – wykorzystując swoje koneksje – intensywnie zabiegał o nominację kapitańską, która pozwoliłaby mu objąć stery parostatku na rzece Kongo (celem wyprawy miało być zbadanie jednego z jej dopływów). Wiązał z tą podróżą duże nadzieje, ale pech nie opuszczał go od samego początku. Najpierw we znaki dała mu się uciążliwa wędrówka z Matadi (dokąd przypłynął z Bordeaux) do Kinszasy (blisko 400 km lądem w skrajnie trudnych warunkach pogodowych, ze skromnym zapleczem logistycznym). Po przybyciu na miejsce okazało się, że statek, którym miał dowodzić, zatonął, a jego naprawa zajmie kilka miesięcy.

Ostatecznie udało mu się odbyć jedynie rejs próbny z Kinszasy do Wodospadów Stanleya, skąd jego drugi okręt zabrał agenta Georgesa Antoine’a Kleina (zajmującego się pozyskiwaniem kości słoniowej pracownika belgijskiego Towarzystwa Górnego Konga...