Czasem mam wrażenie, że nic tu się nie zmienia. W przejściu siedzą jak zawsze babki sprzedające liście winogron, suszone w domu rodzynki, własną oliwę w plastikowych butelkach po napojach. Piekarnia jest tam, gdzie była, ale już sprzedawane w bramie plastikowe badziewie akurat nieco przez lata ewoluuje. Dziś królują opakowania na telefony, ale też okazjonalnie lampki, latarenki, ledowe światełka. To na Ramadan, który zacznie się wieczorem. Powoli rozstawiane są stoiska, lampki już wiszą, ludzie robią większe niż zwykle zakupy, policja graniczna pilnująca porządku w tej części miasta właśnie parkuje szereg samochodów. Panuje wyczuwalne poruszenie, odświętna krzątanina i wiszące w powietrzu pytanie, czy ten miesiąc postu będzie spokojny w pełnym napięć mieście i rozpalonym konfliktami kraju.

Brama Damasceńska jest właściwie głównym deptakiem wschodniej Jerozolimy, ale też...