W politycznej karierze Jarosława Kaczyńskiego można znaleźć sporo dowodów na to, że jest gotów na jakiś kompromis z choćby częścią środowisk postkomunistycznych, a w każdym razie uważa te środowiska w różnych historycznych momentach za mniejsze zło. W 1995 r. wypił kieliszek wina za zdrowie zwycięskiego Aleksandra Kwaśniewskiego, uznając, że groźniejszym prezydentem dla niego osobiście, ale i dla Polski, jest Lech Wałęsa. Dziś Wałęsę i jego środowisko można z powodzeniem zastąpić Platformą Obywatelską.

Reszty dopełnił upływ czasu i zmieniający się kształt sceny politycznej. To PO jest głównym rywalem PiS, a lewica może się okazać potencjalnym sojusznikiem, choćby już z tego powodu, że jest formacją dużo mniej znaczącą niż przed kilkoma laty, więc szukającą nie dominacji lecz wygodnego zaistnienia. Zawsze można sobie powtarzać, że SLD nie jest już ekspozyturą...