Właściwie to wyglądali przejmująco smutno. Pod mostem, na betonowym nabrzeżu usianym śmieciami i tłuczonym szkłem. Ale to było nad ich rzeką, mimo wszystko postanowili tu pobyć. Zsunęli się po błocie i trawie nad samą wodę. Muzykanci trochę pograli, ktoś wbrew pogodzie i temu, co dookoła, rozłożył koc i piknikowe jedzenie. Było wesoło, ale wyglądało przygnębiająco. Desperacko.
Wyruszyli z placu Wolności. Przodem niesiono paradnie wystrojoną denatkę. Otaczali ją muzykanci. Szli jeden za drugim, na plecach przykleili sobie nuty. Ładnie grali. Kondukt złożony z mieszkańców podążał za nimi. Przyszli głównie młodzi, niekiedy z dziećmi, pod nogami żałobników plątało się kilka psów. Przeszli przez Stary Rynek, skończyli nad rzeką. Tam ciało podpalono i wrzucono do wody. Tak każe obyczaj.
Kolejny już Pogrzeb Zimy zorganizowali w Poznaniu miejscy zapaleńcy, próbujący nieco...