utalentowaną i najciekawszą spośród polskich pisarek (pisarzy nie wyłączając), ale czasem chciałbym, żeby ktoś dał mi powód do zmiany tego przekonania. Bo Masłowska mimo całej swojej wybitności jakoś wciąż nie może zdobyć się na książkę tak wybitną, żeby nikt nie śmiał żądać więcej. No, niestety, te felietony taką pozycją nie są. Pan Marek Bieńczyk podejrzewa, a ja jestem pewien, że pani Dorocie przy kolejnej zmianie formuły znów zdarzyło się dojść do ściany i stracić zarówno oddech, jak i perspektywę. Dobrze, powiem wprost: felietony w dwutygodniku.pl są niemożliwie przegadane, przedobrzone, a zarazem w całym tym przedobrzeniu zadziwiająco naiwne. Na szczęście Masłowska potrafi przerwać - tak jak przerwała w swoim czasie eksperyment z piosenkami, który zaczął się olśniewająco, a skończył tak sobie - i od pół roku nie zamieściła nowej produkcji z tego cyklu. Mam nadzieję, że szykuje coś zupełnie innego i nowego. I jeszcze a propos dwutygodnika.pl. Portret Masłowskiej (i portrety innych felietonistów) jakby narysowany z flamastrem w jednej i "Nauką rysowania w weekend" w drugiej ręce. Niby drobiazg, ale ta siermiężność rzutuje na odbiór tekstów. A książkę mimo zastrzeżeń kupię do kompletu i z sympatii do Autorki ;)