Spotkanie Krzysztofa Warlikowskiego z Lulu musiało kiedyś nastąpić. Artystę fascynują kobiety przetrącone, wewnętrznie skłócone, niosące w sobie demoniczne fatum. Dlatego z upodobaniem portretował bohaterki oper Mykietyna, Glucka, Janaczka i Cherubiniego – grzeszne, łapczywie chwytające życie, świadome swojej seksualnej siły, a równocześnie samotne i rozczarowane niedoskonałą miłością. Naturalnym porządkiem rzeczy pojawiła się w tej galerii Lulu – fenomenalnie opisana dźwiękami przez Albana Berga. Kobieta-demon, której los niepokojąco splata się z kresem życia kolejnych kochanków, lecz wreszcie również ze śmiercią własną.

Warlikowski próbuje odpowiedzieć na zawieszone w literackim pierwowzorze Franka Wedekinda pytanie: kim jest Lulu? Odpowiadając przekonująco, nie osądza jej czynów, nie stawia jednoznacznej diagnozy zachowań, stojących w kontrze wobec kulturowych dogmatów....