Od drugiego ołtarza

W Boże Ciało słuchamy Ewangelii o Jezusie karmiącym głodnych. Idziemy od Eucharystii, która rozpoczęła nasze święto, do Eucharystii, która zostanie odprawiona po procesji.

19.06.2017

Czyta się kilka minut

Co się dzieje w połowie tej drogi? „Jezus wziął siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali”.

Znamy te słowa z liturgii. Zwykle wysłuchujemy ich na kolanach. Z pełną koncentracją. Na najświętszym obrzędzie. Ale tu nie odnoszą się do liturgii. Nie stanowią opisu celebracji. Odnoszą się do nakarmienia głodnych. Czy jest w nas ta sama uważność? To samo skupienie? Takie samo przejęcie?

„Odmówił dziękczynienie” (grec. eucharistésas). A więc: jesteśmy z Jezusem na eucharystii – nie w wieczerniku na dostojnej celebracji. Daleko od wieczernika. W świecie. Nie na liturgii – na pustkowiu, z czterema tysiącami głodnych.

Między jedną a drugą Mszą trwa eucharystia. Łamanie chleba. Nie sakramentalnego. Powszedniego.

Eucharystii nie da się zamknąć, zredukować do liturgii. Jezusa nie da się zatrzymać jedynie w świecie najpobożniejszych nawet celebracji. On się z nich wyrywa do ludzi, którzy nie mają co jeść, co pić, w co się ubrać. Nie mają domu. Nie mają ojczyzny. Są chorzy. W więzieniu. Płaczą.

Ich widok „porusza Go do samych wnętrzności” (grec. splagnizomai). Nie chodzi tylko o „żal”.

Jesteśmy z Jezusem na Eucharystii podczas najświętszych obrzędów, gdy widzimy Go jako Najwyższego Kapłana (i Hostię).

Czy potrafimy być z Nim na eucharystii, gdy wychodzi z wieczernika do potrzebujących? Gdy staje się jednym z nich. Gdy nie ma ornatu – ma na sobie starą koszulę. Nie pachnie kadzidłem, raczej w ogóle nie pachnie.

Ta Ewangelia wywołuje inną: „Wziął Piotra, Jakuba i Jana i począł drżeć, i odczuwać trwogę. I rzekł do nich: smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie! I upadł na ziemię (…) I mówił: Abba, Tato, zabierz ten kielich ode mnie! Lecz nie to, co ja chcę, ale to, co Ty. Wrócił i zastał ich śpiących. Rzekł do Piotra: Szymonie, śpisz? Jednej godziny nie mogłeś czuwać ze Mną?”.

Wyszli z wieczernika. Właśnie przeżyli pierwszą Mszę. Byli z Nim na liturgii, którą On przygotował od początku do końca. Teraz zaprosił ich, by byli z Nim w Ogrojcu. Pije kielich – nie wina przeistoczonego w Krew, lecz kielich dosłownego (aż do bólu) cierpienia – trwogi, potu, smutku, za chwilę: pobicia, bólu, hańby, osądu, śmierci. Kiedyś ich o to pytał: „Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?”. A oni bez zastanowienia odpowiadali: „Możemy!”.

Śpią.

W sytuacji, gdy zostali zaproszeni do doświadczenia najgłębszej przyjaźni! Bo „Kielich” można dzielić jedynie z przyjacielem...
Śpią. Zostawili Go samego.

Jakby ich uśpiła przeżyta liturgia. Jakby ich nasyciła. Wystarczyła.

Im wystarczyła. A Jemu?

Między jedną a drugą Mszą trwa eucharystia. Ta nasza połowa drogi jest też połową drogi, którą przebywał św. Brat Albert z Rynku (gdzie – na rogu przy ul. Szczepańskiej – zbierał chleb dla swych bezdomnych) do ogrzewalni. Brat Albert – człowiek łamania chleba – na Eucharystii i na ulicy. W kościele i w przytulisku.

Na nim to słowo się spełniło.

Czy spełni się także na nas? ©

Dziękujemy, że nas czytasz!

Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →

Dostęp 10/10

  • 10 dni dostępu - poznaj nas
  • Natychmiastowy dostęp
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
10,00 zł

Dostęp kwartalny

Kwartalny dostęp do TygodnikPowszechny.pl
  • Natychmiastowy dostęp
  • 92 dni dostępu = aż 13 numerów Tygodnika
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
89,90 zł
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]
Kardynał, arcybiskup metropolita łódzki, wcześniej biskup pomocniczy krakowski, autor rubryki „Okruchy Słowa”, stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. Doktor habilitowany nauk humanistycznych, specjalizuje się w historii Kościoła. W latach 2007-11… więcej

Artykuł pochodzi z numeru TP 26/2017