I

Blat, dwa stołki i kobieta w różowym.

Jakby bar, ale czy kobieta przyszłaby do baru w podomce i kapciach?

Nie jest zresztą pewne, że to podomka, różowość może być i koszulą nocną.

Na blacie stoi telefon.

Jest ranek, kobieta nie zdążyła się uczesać. Zdjęła słuchawkę…

Będzie dzwonić? Tak wcześnie?

Na razie zdjęła słuchawkę, trzyma ją w ręku, zastanawia się – dzwonić czy nie dzwonić…

To nie jest bar, powiedziała pani z buldogiem. Weszli przed chwilą. Wstąpili raczej. Do Kordegardy nie wybiera się jak do poważnego muzeum. Idzie się Krakowskim Przedmieściem, widzi się przez okno obraz z czymś różowym albo z niebieskim i się wstępuje.

– Można? – spytała pani z psem i od razu dodała, że to jest francuski buldog. Bo są i angielskie buldogi, tłumaczyła, jakby francuska wersja buldoga miała łatwiejszy wstęp do Kordegardy.