W słowniku języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego znajdujemy zacytowane w haśle „monoteizm” stwierdzenie: „W przeciwieństwie do wszystkich narodów starożytnego Wschodu Izraelici wierzyli w jednego Boga… Taką religię, w odróżnieniu od wielobóstwa (politeizmu), nazywamy monoteizmem”. Oczyma duszy już widzę jednego z moich ulubionych nauczycieli z seminarium, prof. Benjamina Sommera, który na takie dictum zapewne by powiedział: Podstawy biblijnego monoteizmu nie można zawrzeć w stwierdzeniu, że jest tylko jeden Bóg. Biblia wielokrotnie używa słowa „bogowie” i nie zaprzecza ich istnieniu. Bóstwa starożytnego Bliskiego Wschodu oraz basenu Morza Śródziemnego przypominają ludzi: rodzą się i sami płodzą potomstwo, a czasem nawet umierają. W Biblii Bóg Izraela nie jest jedyny, lecz wyjątkowy: to Najwyższa Istota posiadająca suwerenną wolę w stosunku do wszystkich innych...