Zachowanie, emocje ani charakter relacji społecznych nie przechowują się w skamielinach. To podstawowy problem, z którym muszą się zmierzyć psycholodzy, biolodzy ewolucyjni czy archeolodzy. Poszukując ewolucyjnych źródeł naszego zachowania, jesteśmy zdani na pośrednie dowody (np. odnalezione kamienne artefakty albo ślady walki na szkieletach), rozmaite przybliżenia oraz modele teoretyczne, które z konieczności nie mogą uwzględniać wszystkich czynników, jakie mogły wpływać na naszych przodków.

Odpowiednio złożone modele pozwalają jednak w pewnym stopniu testować ewolucyjne scenariusze i hipotezy. Jeden z takich modeli wykorzystał niedawno zespół naukowców kierowany przez Penny Spikins, archeolożkę z Uniwersytetu w Yorku. Przeprowadzona przez nich złożona symulacja komputerowa, opisana w „Journal of Archaeological Method and Theory”, sugeruje, że kluczową rolę w pojawieniu się w...