Jak ją zacząć? I jak kontynuować? Jakie są jej właściwe środki i metody? Jakie kluczowe treści? Jakich do niej potrzeba ludzi? I w końcu (gorzej, jeśli na początku): ile na nią trzeba mieć?
Dzieje Apostolskie we fragmencie przypomnianym w liturgii mszalnej w środę 24 kwietnia (Dz 12, 24 – 13, 5) pozwalają zobaczyć to zadanie we właściwych dla niego kategoriach. Oto Kościół Boga, który jest w Antiochii, zostaje wezwany do ewangelizacji. W jaki sposób? „Gdzie” to się dzieje? Odpowiedź brzmi: podczas sprawowanej LITURGII i POSTU! „Kiedy sprawowali liturgię dla Pana i pościli, rzekł Duch Święty: »Wyznaczcie mi już Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich wezwałem«” (13, 2).
Ewangelizacja nie jest ludzkim pomysłem ani projektem. Nie rodzi się z naszych przemyśliwań i dywagacji. Jej właściwym źródłem nie jest refleksja socjologów (także socjologów religii, pokazujących...