Dla Macieja Gablankowskiego prawda i fikcja mają znaczenie tylko o tyle, o ile za ich pomocą można zwiększyć finansowy zysk. Skoro jako prywatni wydawcy inwestujemy w książkę – sugeruje – mamy prawo zrobić z nią wszystko: możemy sprzeniewierzyć się jej treści i porzucić intencję autora, byle tylko sprzedać jak największą liczbę egzemplarzy.

Przeczytaj polemikę Macieja Gablankowskiego

Gablankowski tak bardzo jest do tej myśli przywiązany, tak dalece zatracił się w zacieraniu granic, że nie zauważył momentu prawdy, który mimowolnie objawił się w jego polemice. Oto w pierwszym akapicie wydawca pisze, że z perspektywy treści tytuł książki powinien brzmieć: „Niewolnictwo w starożytnym Rzymie”. W drugim akapicie twierdzi natomiast, że zmieniając ten tytuł, lepiej wyraził intencję autora niż...