Bo jak np. polemizować z tezą, że w wyniku konkordatu Polska jest „państwem wyznaniowym”? Kto tak twierdzi, nigdy nie widział państwa wyznaniowego.
Konkordat konsekwentnie opiera się na zasadzie „przyjaznego oddzielenia państwa od Kościoła” – nie takiego, jakiego doświadczaliśmy w PRL-u, gdzie rozdział oznaczał eliminację z życia publicznego, dyskryminację i dążenie do całkowitego podporządkowania Kościoła. Trudno pojąć, czemu nawet będąc antyklerykałem, neguje się wartość traktatu, który skutecznie przyczynił się do ułożenia relacji między Państwem a Kościołem. Wiele kwestii szczegółowych konkordat pozostawia zresztą dalszym ustaleniom i milczy w sprawach tak drażliwych jak np. likwidacja Funduszu Kościelnego.
Stale powracają pretensje o ingerowanie Kościoła (czytaj: Episkopatu) w sprawy państwa. Tymczasem odpowiedzialny za relacje z Kościołem minister Boni oświadczył (w...