Pisałam do niej reportaż o tym, co znaczy być kobietą w Gruzji w roku 2010. Starsze i młodsze Gruzinki opowiadały mi o swoich doświadczeniach z nie tak znowu odległej przeszłości, a większość z nich bardzo różniła się od tych z lat 90. w Polsce.

Wydarzenia po upadku ZSRR na Kaukazie przyniosły Gruzji i jej sąsiadom gwałtowny wybuch przemocy, wojny, upadek ledwo dyszącej gospodarki i wielki kryzys społeczny, nieporównywalny nijak z tym, co z owego czasu pamięta moje pokolenie. Gdy nad Wisłą powoli, ale wytrwale wygrzebywaliśmy się z kurzu po przemianach roku 1989, w Gruzji ludzie jeszcze przez wiele lat żyli w nieustannym zagrożeniu. Ta różnica we wspomnieniach była uderzająca.

Pamiętam długie i intensywne spotkanie z Naną, mamą mojej serdecznej koleżanki Mariam. Nana – od wielu już lat pracowniczka organizacji pozarządowych zajmujących się prawami kobiet – powiedziała...