Pod rządami Kadimy kierunek polityki izraelskiej w sprawach palestyńskich był dwutorowy: twarda postawa wobec skrajnego Hamasu i jednocześnie zgoda na państwo palestyńskie w granicach zbliżonych - nie identycznych - z granicami z 1967 r. Jednak powstanie rządu centroprawicowego wcale nie oznacza kresu nadziei na państwo palestyńskie. Netanjahu już raz odrzucał układy z Palestyńczykami, ale jako szef rządu w latach 90. oddał im kontrolę nad Hebronem i poszerzył zakres Autonomii Palestyńskiej. Zaś uznawany wręcz za rasistę antyarabskiego Liebermann zasadniczo nie sprzeciwia się idei państwa palestyńskiego. Najważniejszym zadaniem według Netanjahu jest odbudowa gospodarki palestyńskiej, aby Autonomia była zdolna do przejęcia odpowiedzialności za przyszłe państwo i aby jej tereny nie stały się Hamastanem, jak Strefa Gazy.

Oczywiście w izraelskiej polityce...