W harvardzkiej Graduate ­School of Design trwa wystawa prac Krzysztofa Wodiczki zatytułowana „Interrogative Design”. Stworzona przez Dana Borellego ekspozycja to retrospektywa dzieł artysty od dziesięcioleci konsekwentnie pytającego o urządzenie naszego świata i stan demokracji, a przede wszystkim o ludzi, którzy są jego ofiarami – bezdomnych, migrantów, ofiary wojny, ofiary przemocy.

Druker Gallery, gdzie można oglądać wystawę, to po prostu hol szkoły projektowania, przestrzeń użytkowa, zwykle pełna ludzi: dokądś idą, spieszą się, rozmawiają.

Zanurzenie w żywej dynamice miasta ma dla prac Wodiczki zasadnicze znaczenie. Jego praktyka artystyczna ustanawia związki między człowiekiem i światem, oddając głos tym, którzy zwykle są niewidzialni i niemi.

Projektowanie śledcze

Na rozmowę z Krzysztofem Wodiczką i Ewą Harabasz, profesorami w tej uczelni,...