Przypowieść, o której mowa, bywa nazywana przypowieścią o synu marnotrawnym. Tylko pozornie jednak jest prostym opowiadaniem o dziecku zagubionym w życiu i jego moralizującym bracie. Owszem, można ją interpretować historycznie, uznając, że pod postaciami głównych bohaterów ukrywają się grzesznicy, którym Jezus wychodzi naprzeciw, oraz uważający się za sprawiedliwych faryzeusze. Krytykując faryzeuszy oddajmy im jednak przynajmniej to, że znali Pisma i niełatwo mogli wymazać z pamięci słowa: "nie chcę śmierci grzesznika, lecz aby się nawrócił i miał życie". To proste zdanie ma wartość także dla nich. Także faryzeusze są w drodze ku swojemu nawróceniu, nawet jeśli nie są tego świadomi.

Na ogół utożsamiamy się z synem marnotrawnym lub z jego starszym bratem, wyznając wiarę, że Bóg jest Bogiem miłosierdzia. Jesteśmy też oswojeni z Bogiem szukającym człowieka,...