Słowa o zwątpieniu, wypowiedziane po wyjściu z Wieczernika, mogły wydawać się dziwne dla Apostołów, którzy przed chwilą przeżyli ustanowienie Eucharystii. Naturalne wydawałyby się wtedy podniosłe deklaracje o trwaniu z Chrystusem. Siłą Kościoła nie są jednak ani deklaracje, ani nastrojowe uniesienia. Naszą mocą jest sam Chrystus, który wyznacza kierunek życiowych wędrówek - prowadząc w stronę Galilei. Galilea pozostaje symbolem tego, co młodzieńcze i świeże, wolne od rutyny, rozczarowań i smaku goryczy. Słoneczna Galilea jawi się jako przypomnienie pierwszych fascynacji Chrystusem, pierwszego cudu z Kany, radosnych przeżyć zdominowanych przez odcień nadziei. Ten życiowy galilejski szlak trzeba wciąż odnajdywać, mimo ran i zniechęceń niesionych przez życie.

Dni papieskiej pielgrzymki były dla nas okresem intensywnego słońca Galilei. Czuliśmy duchowe...