Druga połowa lat 80., Frankfurt nad Menem. Dwaj czescy emigranci, pan Moritz i pan Prag, gnieżdżą się w wynajętej norze, za którą od miesięcy zalegają z czynszem. Żyją z rozmaitych dorywczych prac, ale w istocie to artyści. Biedująca bohema. Pan Moritz maluje. Pan Prag również. Niemniej żądni arcydzieł marszandzi i kupcy nie ustawiają się raczej w kolejce do ich lokalu. Pracownię panowie mają w przedpokoju: „W przedpokoju było największe okno w całym mieszkaniu. Toteż przedpokój zarówno panu Moritzowi, jak i panu Pragowi służył jako atelier. Zamiast firanki okienną szybę osłaniała przypięta czterema pluskiewkami chustka do nosa pana Praga”.

Czy się przyjaźnią? Zapewne tak. Pan Moritz zaproponował w swoim czasie panu Pragowi kąt w swojej pracowni, ponieważ „Pan Prag mieszkał wtedy w samochodzie osobowym marki ­Vauxhall”. Po kilku tygodniach pokłócili się: „po gwałtownej...