Gdy zadaję sobie pytanie, jak bardzo ja sam czuję się Europejczykiem i co mnie łączy z Europą, najpierw odrobinę zdumiewa mnie, że zadaję sobie to pytanie dopiero teraz.
VÁCLAV HAVEL, wystąpienie przed Parlamentem Europejskim w Strasburgu, 16 lutego 2000

Dla czytelników eseistyki Václava Havla (1936–2011), jednego z najsłynniejszych wschodnioeuropejskich dysydentów, dramaturga, pisarza politycznego, a wreszcie charyzmatycznego polityka o międzynarodowej sławie, która sytuuje go w jednym szeregu z Nelsonem Mandelą czy Dalajlamą, może być zaskoczeniem, jak niewiele w gruncie rzeczy uwagi poświęcił kwestiom związanym z tożsamością europejską, jej duchem i etosem, a zwłaszcza z funkcjonowaniem i przyszłością Unii Europejskiej.

Powód wstrzemięźliwości autora „Siły bezsilnych” był dość banalny: przez większą część życia postrzegał swoją...