Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
okruchy słowa
Psychologiczna potrzeba potępień i zgorszeń jest dla wielu osób dużo ważniejsza od prawdy o zbawieniu. W ich ujęciu nawet opis pierwszego cudu w Kanie ukazywałby treści odmienne od tych, które znamy z Ewangelii. Przede wszystkim zainteresowaliby się oni, dlaczego podczas przyjęcia zabrakło wina. Następnie przebadaliby wnikliwie, czy któryś z Apostołów nie nadużywał napojów, i ustalili, kto wypił najwięcej.
Być może wskazane byłoby również, aby sceny z Ogrójca potraktować z większą precyzją niż uczynili to ewangeliści. Przedstawiono by więc druzgocące argumenty za tym, że drzemka Apostołów jest zachowaniem niestosownym i wysoce karygodnym. Można im ją wybaczyć dopiero wtedy, gdyby publicznie się przyznali, kto pierwszy zasnął, kto spał najgłębiej, a kto najdłużej.
Podobnie potraktowano by także ucieczkę uczniów z Ogrójca. Określono by dokładnie, kto pierwszy rzucił się do ucieczki, kto uciekał najszybciej, kto zaś uciekł najdalej. W tej perspektywie Apostołowie stanowiliby grupę społeczną o najwyższym wskaźniku przestępczości.
Podobną wizję chrześcijaństwa próbuje się usprawiedliwiać zasadą "Prawda was wyzwoli" (J 8, 32). Tymczasem dla chrześcijanina Prawda jest uosobiona w Jezusie Chrystusie, który mówi: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem" (J 14, 6). Nobilitującego miana prawdy nie wolno więc odnosić do plotki, kompleksów, półprawd czy pomówień. Plotka nas nie wyzwoli. Chrystus przyszedł na ziemię, aby zbawiać, nie zaś katalogować niedoskonałości. Swoim uczniom nigdy nie obiecywał,
że uczyni ich śledczymi; zapowiadał tylko, że będą rybakami ludzi.
