Tamtego dnia grupa studentów – słuchaczy wiejskiego seminarium nauczycielskiego z wioski Ayotzinapa w stanie Guerrero – wyrusza do miasta Iguala. Zbierają środki na podróż do stolicy, do Miasta Meksyk, na obchody masakry studentów na placu Tlatelolco 2 października 1968 r. Zaraz sami zostaną zmasakrowani – przez policję z Iguala, działającą wspólnie z „cynglami” kartelu Guerreros Unidos, na usługach narko-burmistrza José Luisa Abarki (i jego żony, lokalnej szarej eminencji).
Zabójcy strzelają do nich jak do kaczek: pięciu studentów ginie na miejscu (plus nastolatek, który znalazł się na linii ognia), zaś 43 zostaje odwiezionych na lokalny komisariat. Stąd zabiera ich policja z sąsiedniego Cocula i oddaje w ręce narko-siepaczy, żeby z nimi „skończyli”. W jednej chwili historia i stare metody przemocy zlewają się z nową rzeczywistością narcoviolencia.
„Są...