"Wielkie dziecko" - jak pisał Otto Keller, szczute i prześladowane przez trójkę sztandarowych wiedeńskich krytyków: Hanslicka ("Wasza Cesarska Mość, mam tylko jedną prośbę: proszę powiedzieć Hanslickowi, żeby nie pisał o mnie tak krytycznie!"), Kalbecka i Heubergera. Z jednej strony ktoś o żelaznej konstrukcji cielesnej, z drugiej jednak - o płochliwej i przesadnie wrażliwej naturze. Kiedyś Freud próbował wyjaśnić ten paradoks, dzisiaj muzykę Brucknera bierze na warsztat dyrygent mający do dyspozycji orkiestrę złożoną z muzyków używających instrumentów dawnych, a legitymujący się również dyplomem psychiatrii.

Słuchając Symfonii "Romantycznej" w wykonaniu Philippe'a Herreweghe nie ulega wątpliwości, że programowość zawarta w tytule i podtytułach poszczególnych części jest jedynie umowna. Transparentność, lekkość brzmienia (tu wyjątek dla charakterystycznej...