Tłusty Czwartek, biedra, przede mną w kolejce dwóch z grubsza w moim wieku. „trzymaj wózek, zaraz wracam”. wraca z pączkami w torebce. „no przecież ja tego nie lubię. ty też nie”. „wieeem”. „to po co żeś kupił?”. „będę dziś dzwonił do mamy, to jej powiem, że jadłem”. „ale o nas to jej nigdy nie powiesz”. milczą. „słuchaj, to matka, ona wie”. „no i...?”. „no niech się cieszy, że chociaż świąt przestrzegam”.

Warmia, w kolejce pod piekarnią Etna. tuż za mną staruszka o lasce. przygląda mi się badawczo. w końcu podchodzi: „przepraszam, czy panienka to ta elizka?”. uśmiecham się: „jest to możliwe”. myślę, skąd ją znam, skąd ona mnie. „ja woźna, z jedynki, z podstawówki”. ach, jasne, to ona kuśtykała w fartuchu bez rękawów na trasie kotłownia – drzwi od podwórka – boisko – pracownie ZPT w suterenie. nikt się z nią nie witał. „a tak, pamiętam” – mówię. „nie powinnam zaczepiać, ale...