Rydet: mała, złamana wpół kobieta, mówiąca nieco skrzekliwym głosem, dość apodyktyczna. Niewolna od fiksacji, gromadząca przedmioty. Jej koledzy-fotografowie podkreślają: łasa na zaszczyty (tak jakby oni sami nie byli). Na swojej artystycznej drodze - widać to teraz, po wielu latach - ciągle wpadała w jakieś pułapki, popełniała kiksy, błądziła. Teraz łatwiej zapomnieć o tych błądzeniach, bo pod koniec życia stworzyła "Zapis socjologiczny". Wielkie dzieło, które ma wszelkie szanse, by przetrwać.

Kiedy rozpocznie zdjęcia do "Zapisu", będzie miała 68 lat. W ramach tego cyklu stworzy kilkadziesiąt tysięcy zdjęć (sama pisała, że przeszło 30 tys.; nikt nie zna precyzyjnej liczby). Nie wiadomo, jaką postać przyjąłby "Zapis", gdyby Rydet dożyła jego publikacji albo wystawy monograficznej. Nie wiadomo, które zdjęcia by odrzuciła, a które uznała za niezbędne. Części...