Pięćset dwa. Tyle wynosi wartość liczbowa słów arur Haman (przeklęty Haman) i baruch Mordechai (błogosławiony Mordechaj). Mamy właśnie Purim, jak co roku wraca do nas historia z Księgi Estery, w której obie te postaci odgrywają kluczową rolę. Pierwszy jako inicjator planu zgładzenia wszystkich Żydów żyjących w granicach Persji, drugi jako ten, który pomógł plan ten udaremnić. Tak naprawdę znacznie ważniejsza i dzielniejsza była tytułowa Estera, ale trudno, żeby mędrcy roztrząsający głębokie znaczenia Pisma wspominali szczegółowo o kobiecie. A idzie o kwestię najwyższej wagi, przywołane słowa padają w komentarzu na temat tego, jak mianowicie konkretnie ma wyglądać „uczta i zabawa”, którą nakazano Żydom w związku z ocaleniem od zagłady.

W Talmudzie babilońskim czytamy więc, iż należy w święto Purim pić ad lo jada, czyli tyle, by nie być w stanie...