Być może poczynania naszych polityków, w szczególności tych trzymających stery dzisiaj, są jakimś przyczynkiem do przyznawania im nagród typu Ig Noble. Niestety oni swe pomysły wcielają w życie i zupełnie się nie przejmują poprzedzaniem ich skrupulatnymi badaniami. Oni to robią intuicyjnie, tak na czują. Jedynym rzeczowym kryterium jakim się kierują, to święte przekonanie, że jakoś to będzie i lud pomysły kupi z zachwytem. Pamiętam czasy gdy lud zachwycał się skutecznością działań inspekcji robotniczo-chłopskich poszukujących ukrytych towarów pod sklepowymi ladami. Było tych pomysłów niezliczone ilości, owa inspekcja naszła mnie tak znienacka. Co innego badać rosnące uszy, a co innego bawić naród Pietrzakiem za pieniądze podatnika. Nie wiem co sądzić o ostatnich notowaniach i sondażach, chyba mało to śmieszne nawet gdyby im przyznawać najśmieszniejsze nagrody świata - możne z moim poczuciem humoru jest coś nie tak.

Pan Janek sporo też zrobił dla polskiej kultury. I wcale pan Janek nie jest śmieszny. Coraz bardziej śmieszna staje się za to polska opozycja. Nie mniej śmieszni są walczący z kaczyzmem artyści. Ten ich heroizm zasługuje na jakieś wyróżnienie, najlepiej powiązane z ekologią albo z wegetarianizmem. Proponuję Order z kartofla czyli Potato Awords czy jakoś tak.

Pan Janek może i nie jest śmieszny, choć pewnie chciałby,żeby zaśmiewano się z jego tekstów (marzenia każdego kabareciarza), pan Janek jest żałosny z tym wyzywaniem inaczej myślących, jest smutny, bo nie zauważył,że jego czas, jako autorytetu kabaretowego, po prostu minął. Jest bardzo ryzykowne organizowanie rzeczonych benefisów - dla pana Janka i pani Maryli, niech ich dorobek broni się sam, lepiej posłuchać w cichości ulubionych "kawałków", niż z rozpaczą w oczach być świadkiem zwyczajnej kompromitacji na scenie...

Oglądałem oba spektakle. Każdy z nich był lepszy od konkursu debiutów. Pewnie, że pan Janek i pani Maryla siłą rzeczy już nie w tej formie co ćwierć wieku temu ale piosenki i inne songi w wykonaniu wspierającej artystów młodzieży całkiem przyzwoite. Szału może nie było ale nie było też kompromitacji. Oczywiście, można też podziwiać takich artystów jak Ewa Demarczyk, która nagle zniknęła ze sceny i stała się legendą spowitą mgłą tajemnicy czy jakoś tak. No ale przecież większość artystów usiłuje jakoś pracować, najlepiej do śmierci. Nie tylko pan Janek i pani Maryla.