Ba, nawet samo sformułowanie tego pytania wymaga od nas korzystania z języka. Bo jakżeż myśleć bez języka? Kiedy więc próbuję pomyśleć o życiu bez języka, wyobraźnia podsuwa mi niepokojącą wizję egzystencji zmysłowo-emocjonalnej, w której niczego nie potrafię uchwycić, zatrzymać, utrwalić. Brrr.

A przecież język jest wynalazkiem: kiedyś go nie było. W tym tygodniu chcemy Państwa zaprosić do wspólnego namysłu nad niezwykłością tego wynalazku. Paweł Rutkowski i Zuza Lamża opowiadają o tym, jak mówią, myślą i opisują świat osoby pozbawione możliwości poznawania rzeczywistości wszystkimi zmysłami. Łukasz Kwiatek relacjonuje historię naszej obsesji, aby nauczyć małpy języka ludzi, a ja sam – bardzo podobnej obsesji, by nauczyć mówić komputery. Piotr Kołodziejczyk wraca do źródeł pisma, badając jego bliskowschodnie korzenie, a Katarzyna Dziadowicz sięga jeszcze głębiej, bo do neurologicznych podstaw języka: czy jest naprawdę coś takiego jak „ośrodek mowy”? Łukasz Sommer natomiast pyta prowokacyjnie: skąd wiemy, że mówimy „po polsku” – i kto właściwie decyduje o tym, gdzie kończy się jeden język, a zaczyna drugi?

Zróbmy więc z języka użytek – i porozmawiajmy o nim samym. ©℗

Redakcja: Katarzyna Dziadowicz, Łukasz Kwiatek, Łukasz Lamża

Projekt graficzny: Marek Zalejski

Fotoedycja: Grażyna Makara, Edward Augustyn

TP Typografia: Andrzej Leśniak

Okładka: Marek Zalejski / ANDREW OSTROVSKY/ADOBE.STOCK.COM

Projekt „Wielkie Pytania dla Polski na nowo” realizujemy dzięki wsparciu z grantu Templeton Religion Trust. Menedżerem projektu jest Grzegorz Jankowicz, Łukasz Lamża zaś jest redaktorem serii wydawnictw.