Wspomnienie

Wielka, mulista, rudawa Missisipi, którą płynęłam do stolicy stanu, Baton Rouge, mijając rozlewiska, na których mieściła się kiedyś maleńka republika wolnych korsarzy. Ogromne jezioro Pontchartrian, nad którym stoczono ważną bitwę Wojny Secesyjnej, i przechowywana w małym muzeum stareńka mikroskopijna łódź podwodna, w której patrolowali jezioro konfederaci. Sławna dzielnica francuska z niskimi domami i długimi balkonami o secesyjnych balustradach. Wąskimi uliczkami jeżdżą dorożki, a ich konie noszą kapelusze, istne arcydziełka modystek z dwiema dziurami wyciętymi na uszy, z woalkami, kwiatami i strusimi piórami. Na najważniejszej uliczce Bourbon Street, w dziesiątkach małych lokalików muzykują aż do świtu jazzmani. Ci wielcy - i zwykli amatorzy. Lokaliki podają sobie przechodnia z rąk do rąk, zamykając ich w pudełkach coraz to innych dźwięków...

Po to są właśnie podróże. Żeby po latach przypływał jakiś krajobraz lub miasto - którego los i wielkie niewyobrażalne nieszczęście boli tak, jak boli własne serce.

Smutno

Pamiętam nadzieję, uniesienie i radość, z jaką tak niedawno, z milionami ludzi, obserwowałam las namiotów na Majdanie i rodzącą się pomarańczową wolność. Czuję niepokój, przygnębienie i zawstydzenie wiadomościami, które teraz napływają z Ukrainy.

Coś złego stało się z polityką na całym świecie. Przestrzeń, którą ma zagospodarować po spontanicznym zrywie, przeradza się w jego przeciwieństwo. Małe ambicje i interesy zastępują wielkość i bezinteresowność. Przywódcy - gwałtownie przeobrażają się i karleją.

Smutno.

Naprawdę?

W niedzielę, dwa tygodnie przed wyborami, opublikowano sondaż, z którego wynika, że frekwencja w wyborach parlamentarnych wyniesie 70 proc., a w prezydenckich 76 proc. Czyżby ta nieznana, milcząca, zakamieniała w swojej obojętności połowa społeczeństwa poczuła się nagle obywatelami i postanowiła wziąć choćby cząsteczkę odpowiedzialności za państwo?

Byłoby to piękne, ale może po prostu ludzie nie mówią prawdy w sondażach. Mówią to, czego się od nich oczekuje, co wypada, co ich nie kompromituje, ale stawia w dobrym świetle - potem robią po swojemu.

Tak myślę, ale bardzo chciałabym się mylić.