Niedługo miną trzy lata od naszego debiutu w Unii Europejskiej. Dla jednych - dopiero. Dla innych - już. Wszystko zależy od perspektywy. Z punktu widzenia zjednoczonej Europy, świętującej właśnie uroczyście półwiecze narodzin, nasze trzy lata to ledwie raczkowanie, nauka poruszania się, mówienia, odnajdywania w gronie starych, dobrych znajomych. Czyli tyle, co nic.

Nam z kolei te trzy pierwsze lata w UE minęły jak z bicza strzelił. Do tego stopnia, że dziś w wielu badaniach ankietowych Polacy mylą datę wejścia do Unii, umieszczając ją w roku 2005, a zdarza się nawet, że w 2006. To pokazuje, jak słabo jeszcze zakotwiczone, jak świeże jest poczucie naszego współudziału w europejskim domu. Takie mylenie daty wejścia do Unii, podświadome skracanie naszego tam stażu, dobrze przy tym oddaje najważniejszy dziś, jak się wydaje, problem w relacjach Polski z resztą...